Notes reportera

Claudius Bombarnac pracuje dla dziennika "XX Wiek". Jego zadaniem jest sporządzenie wielkiego reportażu z podróży odbywanej trasą Wielkiej Kolei Transazjatyckiej, łączącej Rosję z Chinami. Przedsiębiorczy i pełen poczucia humoru dziennikarz obawia się, że na przestrzeni sześciu tysięcy mil podróż zapowiada się monotonnie i bez historii. Dlatego też stara się nawiązywać znajomości z najważniejszymi towarzyszami "szynowymi", którzy bardzo różnią się pomiędzy sobą zarówno pochodzeniem, jak i charakterami.

 Pośród stepów pociąg posuwa się z dobrą szybkością, zatrzymując się jedynie w malowniczych miastach, których ulicami przechadza się znaczna liczba rdzennych mieszkańców.

Claudius Bombarnac codziennie sporządza notatki, ale ciągle ubolewa nad tym, że nic interesującego się nie dzieje.

Doczepienie do składu pociągu tajemniczego, zaplombowanego wagonu, pilnowanego przez wojskowych, pobudza jego ciekawość, podobnie jak również dumnego pana Faruskiara. Czy rzeczywiście w wagonie znajduje się ciało zmarłego mandaryna? Następnie dziennikarz odkrywa pasażera na gapę. Jest nim młody Rumun Kinko, który zamknął się w fałszywej skrzyni, by dotrzeć do swej narzeczonej, mieszkającej w Chinach, nie wydając ani grosza. Bombarnac zaprzyjaźnia się z nim i dyskretnie dostarcza mu pożywienia. Nieco później dowiaduje się, że w wagonie znajduje się skarb przeznaczony dla cesarza Chin i że Faruskiar, zarządca kolei żelaznej, podjął się dobrze go pilnować. Chodzi broni go dzielnie w czasie ataku rozbójników, to w rzeczywistości Faruskiar pożąda tego skarbu i aby go zdobyć, stara się wykoleić pociąg. Jednak dzięki przytomności umysłu i odwadze Kinko machinacje te spełzają na niczym. 

Po przybyciu do Pekinu młodzieniec zostaje aresztowany i uwięziony za nielegalne przekroczenie granicy. Jednakże interwencja wszystkich pasażerów doprowadza do wyjaśnienia, że to on ochronił skarb i cesarz osobiście podpisze akt ułaskawienia. Od tej chwili będzie już mógł poślubić młodą Chinkę o imieniu Zinca, która z niecierpliwością oczekiwała na jego powrót.

Bombarnac z notesem wypchanym wspomnieniami z żałością opuszcza swoich towarzyszy podróży i powraca do Europy aby opublikować na łamach "XX Wieku" swój reportaż, który czytelnicy przyjmują z entuzjazmem.

 Informacje dodatkowe: wymyślając Wielką Kolej Transazjatycką, Verne został zainspirowany budową Kolei Transkaspijskiej, którą oddano do użytku w 1888 roku.

Claudius Bombarnac

Carnet d'un reporter

Claudius Bombarnac travaille pour le journal Le XXe Siècle. Il doit réaliser un grand reportage sur le voyage qui va le conduire de Russie en Chine, par le Grand-Transasiatique. Ce journaliste entreprenant et plein d’humour craint que ce parcours de six mille kilomètres s’annonce monotone et sans histoires; aussi commence-t-il par se lier avec ses principaux compagnons de «rail», tous très différents, aussi bien de caractères que de nationalités.

A travers les steppes, le train avance à bonne allure, faisant étape dans des villes pittoresques où se côtoient de nombreuses ethnies. Bombarnac note ses impressions quotidiennes, mais continue à déplorer l’absence d’incidents intéressants.

Le rattachement au convoi d’un mystérieux wagon plombé, gardé militairement, va exciter sa curiosité ainsi que celle d’un nouveau passager, le hautain seigneur Faruskiar. Ce wagon contient-il réellement le corps d’un mandarin défunt? Le journaliste découvre ensuite un passager clandestin; il s’agit de Kinko, un jeune Roumain qui s’est enfermé dans une caisse truquée pour rejoindre sa fiancée sans bourse délier. Bombarnac va sympathiser avec lui et le ravitailler discrètement.

On apprend plus tard que le wagon renferme en réalité un trésor destiné à l’empereur de Chine, et que Faruskiar, administrateur du chemin de fer, en assume la garde. D’ailleurs, il le défend vaillamment contre une attaque de brigands. En réalité, Faruskiar convoite le trésor et, pour s’en emparer, va tenter de faire dérailler le train. Par son courage et sa présence d’esprit Kinko fera échouer cette machination.

Le brave garçon sera arrêté à son arrivée à Pékin et emprisonné pour fraude; une intervention générale des passagers révélera qu’il a sauvegardé le trésor et l’empereur en personne signera sa grâce. Dès lors, il pourra épouser sa compatriote Zinca qui l’attendait avec impatience. Bombarnac, son carnet de notes bourré de souvenirs, quittera à regret ses compagnons de voyage et regagnera l’Europe afin de publier son article qui fera les délices des lecteurs du XXe Siècle.

Renseignements complémentaires: Pour le Grand-Transasiatique, Jules Verne s’inspira de la construction du Transcaspien inauguré en 1888.

Claude Legrand (1998)

Claudius Bombarnac

Claudius Bombarnac, a reporter is assigned by the Twentieth Century to cover the travels of the Grand Transasiatic Railway which runs between Uzun Ada, Turkestan and Peking, China. Accompanying him on this journey is an interesting collection of characters, including one who is trying to beat the round the world record and another who is a stowaway. Claudius hopes one of them will become the hero of his piece, so his story won't be just a boring travelogue. He is not disappointed when a special car guarded by troops is added to the train, said to be carrying the remains of a great Mandarin. The great Mandarin actually turns out to be a large consignment being returned to China from Persia. Unfortunately the train must travel through a large part of China that is controlled by unscrupulous robber-chiefs. Before the journey is over, Claudius finds his hero.

Dennis Kytasaari (2001)