Jak wskazuje podtytuł, londyńczyk J. R. Kazallon z dnia na dzień zapisuje niespodziewane wydarzenia mające miejsce na pokładzie trzymasztowca „Chancellor” w 1869.

Wypłynąwszy z Charlestonu, statek ma dotrzeć do Liverpoolu, jego macierzystego portu. Oprócz ważnego ładunku bel bawełny, przewozi także ośmiu pasażerów, w tym narratora. Kapitan, dotknięty chorobą umysłową, nie trzyma kursu i zbacza na południe. W tym czasie we wnętrzu statku wybucha pożar. Zastępca kapitana, Robert Kurtis, wkrótce przejmuje dowodzenie statkiem i podejmuje wszelkie działania mające zwalczyć ogień ognień, który nieubłaganie się rozwija.

Najpierw burza, potem osiądnięcie na skałach srogo doświadczają „Chancellora”; ściągnięty z mielizny, ale ciągle całym kadłubem nabierający wodę, musi zostać opuszczony, a załoga i pasażerowie chronią się na tratwie. Dla rozbitków zaczyna się wówczas droga przez mękę; ponieważ jedzenie i woda są rozdzielane z drobiazgową oszczędnością, niezadowolona załoga próbuje się buntować.

Wokół kapitana Kurtisa zbiera się grupka kilku zdecydowanych ludzi, wśród nich znajdują się pan Letourneur i jego syn André, jak również J. R. Kazallon; po drugiej stronie gotowi na wszystko marynarze, byle tylko przeżyć. Wcześniej już tego dowiedli, żywiąc się trupem jeden z nich, a teraz żądają, żeby los wyznaczył ofiarę, którą należy poświęcić. Zostaje nią pan Letourneur, który ma zostać zabity, ale nagle między dwoma obozami dochodzi do walki. Na szczęście walka ustaje, ponieważ tratwa dociera do słodkowodnego prądu, który wypycha Amazonka. Rozbitkowie dopływają do lądu u ujścia tej rzeki i ocaleni, zostaną pokrzepieni przez rybaków, a następnie przewiezieni do pobliskiego portu, gdzie będą mogli znaleźć statek zdążający do Europy.

Andrzej Zydorczak

Le Chancellor

Journal du passager J.R. Kazallon

Comme l’indique le sous-titre, le Londonien J.R. Kazallon note au jour le jour les événements survenus à bord du trois-mâts Chancellor en 1869.

Parti de Charleston, le navire doit regagner Liverpool, son port d’attache. Outre une importante cargaison de balles de coton, il transporte huit passagers, narrateur compris. Le capitaine, atteint de troubles mentaux, fait dévier le navire de sa route alors qu’un incendie couve dans la cale. Le second, Robert Kurtis, se voit bientôt confier le commandement et entreprend de lutter contre le feu qui se développe inexorablement.

Une tempête, puis un échouage, vont durement éprouver le Chancellor; renfloué, mais faisant eau de toute part, il doit être abandonné et ses occupants se réfugient sur un radeau. Un long calvaire commence alors pour les naufragés; nourriture et eau sont distribuées avec parcimonie et l’équipage mécontent tente de se mutiner.

Autour du capitaine Kurtis se regroupent quelques hommes résolus, dont M. Letourneur et son fils André, ainsi que Kazallon; de l’autre côté, des matelots prêts à tout pour survivre. Ils l’ont déjà prouvé en se nourrissant du cadavre de l’un des leurs, et ils exigent que le sort désigne une victime à sacrifier. Alors que monsieur Letourneur va être immolé, une lutte farouche s’engage entre les deux partis; heureusement, elle tourne court, car le radeau vient d’atteindre le courant d’eau douce que refoule l’Amazone. Il touchera terre à l’embouchure de ce fleuve et les rescapés seront réconfortés par des pêcheurs, puis conduits dans un port proche où ils pourront trouver un navire pour l’Europe.

Claude Legrand (1998)

The Chancellor

When J.R. Kazallon decides to book passage from Charleston, South Carolina to Liverpool on board the Chancellor, he gets more than he bargained for. Unexpectedly, the ship begins sailing an unusual route to Liverpool, towards the southeast! The Captain relieves himself of his command, especially after the ship's cargo of cotton catches fire. The first mate assumes command, but the ship wrecks upon a reef in the mid-Atlantic ocean. The fire is put out and the ship is barely made sailable again and after a while the raft they've constructed must be put to use. The raft drifts toward the southwest, but the provisions are wanting and the survivors of this shipwreck may have to submit to cannibalism.

Dennis Kytasaari (2001)