Dalszy ciąg powieści „Z Ziemi na Księżyc”.

Po przerażającym uderzeniu podczas startu, trzej astronauci przekonują się, że są cali i zdrowi i lecą w kierunku „jasnowłosej Febe”. Natychmiast organizują sobie życie w malutkim pomieszczeniu, które zajmują z dwoma psami i siedmioma domowymi ptakami.

Można byłoby od tego czasu obawiać się, że historia w zamkniętej, ciemnej puszce będzie toczyć się w monotonii i będzie bardzo dydaktyczna – jednak nic takiego się nie dzieje. Oczywiście autor podaje czytelnikowi mentorski opis Księżyca, ale cała podróż ozdobiona jest dramatycznymi lub zabawnymi wydarzeniami, jak również żartami niepoprawnego Michela Ardana.

Wkrótce pojawi się straszne niebezpieczeństwo, gdy okazuje się, że aluminiowy pocisk chybi celu i po całkowitym okrążeniu ciała niebieskiego może stać się jego satelitą. Nieszczęśni podróżnicy wydają się więc skazani na podążanie w przestrzeni kosmicznej, aż do samej śmierci.  Próbują wówczas ostatecznego manewru, by upaść na Księżyc, używając  rakiet; niestety, wynik tego działania jest odwrotny: zaczynają powracać na Ziemię, co oznacza , że w jednej chwili ulegną roztrzaskaniu.

Pocisk z hukiem pojawi się w naszej atmosferze, ale na szczęście zanurzy w Oceanie Spokojnym; dzięki swej małej wadze i dużej wyporności szybko pojawi się na powierzchni wody i trzej ludzie zostaną wyłowieni przez okręt ratunkowy. Astronauci staną się bohaterami dnia i odbędą triumfalną podróż przez Stany Zjednoczone.

Andrzej Zydorczak

Autour de la lune

Suite de De la Terre à la Lune (voir ce titre).

Après le choc épouvantable du départ, les trois astronautes se retrouvent, sains et saufs, propulsés vers la «blonde Phoebé». Immédiatement, la vie s’organise dans le minuscule espace capitonné qu’ils partagent avec deux chiens et sept volatiles.

On pourrait dès lors craindre que cette histoire en vase clos sombre dans la monotonie et le didactisme, – pourtant il n’en est rien. Certes, l’auteur dispense au lecteur un cours magistral de sélénographie, mais, par ailleurs, le voyage est émaillé d’incidents dramatiques ou cocasses, ainsi que des facéties de l’incorrigible Michel Ardan.

Bientôt, un terrible danger va surgir: l’obus d’aluminium ayant manqué son but va effectuer une révolution complète autour de l’astre, puis devenir son satellite. Les infortunés voyageurs semblent donc condamnés à tourner dans l’espace jusqu’à que mort s’ensuive. Ils tentent alors, manœuvre ultime, de tomber sur la Lune en utilisant les rétrofusées; hélas, c’est le résultat inverse qu’ils obtiennent: le retour vers la Terre, ce qui signifie l’écrasement à brève échéance.

Le projectile fera une rentrée «fracassante» dans notre atmosphère, mais, par bonheur, plongera dans l’Océan Pacifique; grâce à sa légèreté, il fera rapidement surface et les trois hommes seront récupérés par un navire de secours. Devenus les héros du jour, ils effectueront un voyage triomphal à travers les Etats-Unis.

Claude Legrand (1998)

Round the Moon

In this sequel, Barbicane and his associates begin their circumnavigation of the moon.

Dennis Kytasaari (2001)